| ROAD TRIP
TO GIBRALTAR |
||
| Ja waarom
Gibraltar...? Ik had dus een nieuwe auto en had wel zin in een ritje. Normaal rijd ik vanaf mijn oprit linksaf naar Arnhem. Maar je kunt ook rechtsaf gaan.... De rest van de wereld ligt tenslotte aan het einde van de oprit. REIZEN om het reizen zoals Boudewijn Büch dat deed (en Phileas Fogg) - dat vind ik leuk. En wat je 'horizon' is -letterlijk en figuurlijk- dat bepaal je zelf! Je moet natuurlijk wel een reisDOEL hebben. De Noordkaap (Noorden van Noorwegen, Noordelijkste punt van Europa - niks te zien overigens) had ik al gezien dus dan leek me het zuidelijkste puntje van Europa wel een uitdaging. Gibraltar dus! We hebben een hoop gezien en ervaren. En iets heel onplezierigs meegemaakt..... * klik op de foto's voor een vergroting. |
 Klik hier voor de pagina over mijn nieuwe auto |
|
 |
Vertrek We besloten op donderdag na het avondeten te vertrekken en te gaan overnachten in Terneuzen, Zeeuws Vlaanderen. Vakantie kan je niet thuisvieren en bovendien is Zeeuws Vlaanderen al een mooi stukje in de goede richting! |
|
 |
White cliffs of Dover Meester Huijbrechts van de 4de klas had gelijk: vanaf Calais kan je de krijtrotsen van Dover zien liggen. |
|
 |
Misteltoe De takjes die men met de kerst ophangt als 'vrijplaats' zal ik maar zeggen. Ik zag deze in een boom in Normandië. |
|
 |
De Pyreneën 'de Pyreneën is een oud gebergte. Dat kan je zien aan de toppen die plat en afgesleten zijn'. Meester Huijbrechts: Ik heb het nu zelf gezien! |
|
 |
Koffie in Baskenland In Amerika krijg je kartonnen bekers van 'half a gallon' als je koffie bestelt. En das best veel. Hier waren de glaasjes wat kleiner.... maar LEKKER! :-) Toen ik na drie dagen Spanje dacht dat ik ook wel Spaans kon spreken bestelde ik (fonetisch) 'Dos kaffee letta, por favor'. Ik verwachtte koffie met melk. Maar ik kreeg iets heel anders: Koffie met ijs! Moet nog effe navragen of de serveerster- of ik een vergissing heeft gemaakt. |
|
 |
De eerste palmboom in Spanje.... | |
 |
..... en om een hoekje kon je zelfs de zee zien vanuit onze hotelkamer. | |
 |
Zwarte stier 15 meter hoog.... Die kwamen we overal tegen in Spanje. Zeer natuurgetrouw dacht ik. (Petra Hakvoort: Ik zeg niks) |
|
 |
Tunnels Er waren onverwacht veel tunnels. |
|
 |
Arriba los manos! Ik vond dit van die echte Lucky Luke 'spaghetti-western' kaktussen. |
|
 |
Snobisme! Ik vond de weg langs de Spaanse Noordkust erg lijken op 'Highway number one' tussen SF en LA langs de kust van California. |
|
 |
Bergen met sneeuw Ook niet iets dat ik in Spanje verwachtte te zien! |
|
 |
Flevoland? Spaanse binnenlanden. Een hoogvlakte en zo plat als een Nederlandse polder. |
|
 |
Geluk! Hotelkamer **** voor euro 50! |
|
 |
.... En dit was de badkamer. | |
 |
Grote hangbrug in Lissabon Tussen de zee en de baai. |
|
 |
Wibo's grapje: 'op je hoogtepunt moet je stoppen' heeft buurjongen Wibo van zijn vader geleerd. Naja, dat is op deze brug zo ongeveer hier. (we hebben het maar niet gedaan) |
|
 |
Wie ìs toch die man? Ik zag hen in Frankrijk ook al op elk kerkplein staan! |
|
 |
De bril Mijn nicht vind dat ik met deze bril op Tom Cruise lijk, hahahaha. Gelukkig woont ze in Australië ! |
|
 |
Kurkeiken Van deze bomen hakt men de zachte schors af die gebruikt wordt voor kurkfabrikage. De schors groeit vanzelf weer aan. |
|
 |
Olijven vers van de boom zijn ze niet te vreten. |
|
 |
Op
naar de Algarve Dat is de streek in Zuid-Portugal waar zoveel Nederlanders een tweede huis kopen. Waar de pensionado's overwinteren. 'Het Florida van Europa' |
|
 |
Bejaardenontbijt in ons hotel De beweging op de foto was de snelste van de zaal! Allemaal bejaarden. En we werden helemaal melig van het ge-'good morning' 'good morning' 'good morning how are you today?' dat elke bejaarde zonodig tegen elke andere bejaarde zei. Maarja, every day can be their last.... |
|
 |
Vroegah! Vroeger keek ik naar de zon, reed op gevoel en keek wel waar ik ongeveer uitkwam. Met zo'n navigatiedinges is er geen moer meer aan! |
|
 |
Tanken Niemand sprak Valburgs! Ook geen Engels. Zelfs met Nederlands kon ik niet uit de voeten.... 'Numero dos' en dan maar de creditcard geven.... De auto gebruikte 1:10 of iets meer als ik met hoge snelheden door de bergen reed. |
|
 |
Figaro! | |
 |
Moorse gebouwen In zuid Spanje zijn die invloeden goed te zien: Meester Huijbrechts van de 4de klas: you were right again! |
|
 |
Wind Maar niemand heeft me verteld hoe hard het waait op dit punt in Zuid-Spanje |
|
 |
The
Rock! Ons reisdoel: Gibraltar. Je ziet gelijk waarom dit zo'n strategisch punt is: zet er 1 soldaat met 1 kanon bovenop en niemand kan meer de Middelandse zee in- of uitvaren! |
|
 |
Tis
Engels En dat zag je aan alles - alhoewel men wel rechts op de weg reed. |
|
 |
De
rots Je kon met de auto de rots oprijden. De paden waren wel smal en steil |
|
 |
Marokko! Vanaf de rots had je een mooi uitzicht. Meester Huijbrechts van de 4de klas: Ik heb Afrika gezien! |
|
 |
De
aapjes Volgens de legende blijft de rots Engels zolang er apen zitten. Ze worden gevoerd en verzorgd door militaire dierenartsen :-) |
|
 |
Ze
waren niet echt schuw Tina stapte uit om die aapjes midden op de straat te verjagen maar ze bleven gewoon zitten :-) |
|
 |
Het
fort In de rots had men naar Goed Militair Gebruik tunnels uitgehakt..... |
|
 |
.... waarin men kannonnen had opgesteld om 'de vijand' te bestoken. | |
  |
Gibraltar was wel vol! Een kerkhof, voetbalvelden en een vliegveld. Maar als er een vliegtuig wil landen of opstijgen moet het verkeer van de hoofdweg stilgezet worden. Die weg loopt namelijk dwars over het vliegveld! |
|
 |
1890
kilometer? Tina had gelezen dat de afstand Amsterdam - Gibraltar 1890 kilometer zou zijn. Ja, voor een vliegtuig zeker! Ik reed weliswaar niet helemaal de kortste route maar had toch 3829 km achter de rug voordat we er waren! |
|
 |
't
was aan de Costa del Sol... En het waaide met windkracht 8. In dit hotel waren de kamers vol dus we namen voor € 160,- een suite (je hebt tenslotte vakantie...) Maar in die suite waaide het bijna net zo hard als buiten! Bovendien was de verwarming niet goed (koud), het was niet schoon, geen extra dekens en -kussens en met nog wat van die klachtjes had ik toch 6 A4tjes vol! Elevator pitch: 'are you going down?' (wat eigenlijk 'gaat u ten onder' betekent) 'I hope so' zei de grappige Engelsman en we namen samen de lift. Onderweg vertelde hij dat hij al 15 jaar in dat hotel kwam en dat je normaal gesproken buiten kon zwemmen in deze tijd van het jaar. (ook vond hij dat ik goed Engels sprak. Dat was de eerste keer dat iemand dat tegen mij zei!) |
|
 |
Mediteranee, zo blauw - zo blauw Op naar Benidorm en 'Torremolinoschj' (uitspreken zoals Adèle Bloemendaal dat zou doen) Nooit gedacht dat ik daar ooit zou komen! |
|
 |
Net
plastic! Sinaasappelen aan de boom in de streek tussen Almeria en Valencia |
|
 |
En citroenen | |
 |
Barcelona! (remember the Freddie Mercury & Montserrat Caballe song for the 1992 Olympics?) In Barcelona wilden we graag de Sagrada Familia bezoeken, een door de architect Gaudi ontworpen kathedraal waar men sinds 1885 aan bouwt. Een kathedraal in aanbouw kan men niet zo vaak meer zien heden ten dage - dus die kans moet men aangrijpen dacht ik zo! |
|
 |
Lekke
band Niks aan de hand. Het was op de Via Diagonal, de mooiste en drukste straat van Barcelona. Het was mooi weer, we stonden onder platanen en palmen en na 15 minuten reden we weer. Er hingen wel wat scootergastjes om ons heen die Tina ook aanspraken. Maar omdat ik erbij was? gingen ze snel weer weg. Toch was die lekke band het begin van een nachtmerrie. |
|
|
De beroving! Na 200 meter hadden we weer -nu linksachter- een lekke band! We parkeerden op de stoep bij een Audi-garage waar ik naar binnen liep om assistentie te vragen. (ik had natuurlijk maar 1 reservewiel) Het was echter 13:00 uur dus siësta tot 15:00 zei men. 'vraag eens bij Renault' maar die waren gesloten. Dus ik liep naar Honda - maar dat was alleen een showroom 'Om de hoek zit een bandenzaak, vraag daar maar eens' Ik liep terug naar Tina en ja hoor: 'Ik ben beroofd!' schreeuwde ze. Tina zat in de auto en werd aan de ene kant toegesproken door zo'n scootergast. Een andere rukte haar deur open en na een kleine worsteling pikte hij haar tasje mee. Wat nu? Ik besloot de lekke band snel even te laten plakken bij de aangegeven bandenzaak. Die kon ik echter niet vinden, wel een 4de garage. Die verwees me naar een 5de, die naar een 6de, en die naar een 7de. Toen ik daar naar binnen liep zag ik op het gezicht van de eigenaar al een teken van herkenning en dat beloofde niet veel goeds. 'Sta je op de Via Diagonal of bij de Sagrada Familia' 'Op de Via Diagonal' 'Mmm. Pas op dat je niet beroofd wordt' 'Dat is al gebeurd' En hij probeerde de band op te pompen. 'pssssss' .... en de garagist wees mij op een messteek aan de zijkant van de band. De band kon dus niet meer gerepareerd worden. Ik had de indruk dat ik niet de eerste was die dag, de man gaf aan dat dit de truuk was van de scooterboys om toeristen te laten stranden om ze te kunnen pakken. Dat was schrikken! 'pas op voor malafide afsleepbedrijven, die zijn hier maar al te veel' waarschuwde hij nog. Ik liep de deur uit, stak twee straten over en merkte dat ik -misschien wel door de driehoekige huizenblokken terzijde van de Via Diagonal - verdwaald was. Daar stond ik, met een lekke band in een vreemde stad.... de lol was er toen effe vanaf. Ik begon de weg te vragen aan mensen. 'Via diagonal por favor?' Veel mensen wisten het niet, reageerden niet of stuurden me de verkeerde kant op. Bijna werd ik toen zelf ook een slachtoffer.... Ik sprak een keurige oude heer aan en -eerlijk is eerlijk- hij wees me de goede kant op maar bleef beetje tegen mij aan kletsen over 'Hollanda' ..... Opeens kwam er een 'politieman in burger' die zijn identiteitspasje met foto liet zien: 'Police. Is this man bothering you?' 'Mooi' dacht ik. Eindelijk hulp! 'Did he offer you drugs? Narcotics? Show me your passport! Show me your wallet!' De nette burgerman gaf zijn portemonee aan 'de agent'. De 'agent' haalde het papiergeld eruit en besnuffelde het. 'Thats OK' zei hij. En toen ik. Ik had mijn portemonee al in de hand maar realiseerde me net op tijd dat papiergeld besnuffelen nou niet echt een wetenschappelijke methode was. Dus ik stopte de portemonee weer weg. 'I'm from the police' zei de agent zeer overtuigend en toonde zijn ID nog een keer. 'he is from te police' zei de burgerman. Yeah right! Ik ben gewoon weggelopen (met mijn autowiel... ik was tenslotte twee koppen groter dan die losers!) Op dat moment was de tijd voor grapjes echt voorbij. Ik verdeelde mijn pasjes en mijn geld over diverse zakken en had iemand mij op dat moment aangeraakt / onheus bejegend.... dan had ik zinvol geweld niet uitgesloten! Uiteindelijk teruggekomen bij Tina en de auto besloot ik via de ANWB om een afsleepauto te vragen. Nog even een dankwoord voor de politie van Barcelona: Ik heb de politie gebeld. Ze zouden komen maar kwamen niet. Wel reed er elk kwartier een politiewagen langs die ons -met onze buitenlandse auto met 3 wielen, geparkeerd op het fietspad in een gebied dat bekend is om zijn berovingen- wel aangaapten maar geen poot uitstaken. Uiteindelijk sprak ik twee wandelagenten aan. 'Ja, ja, dat gebeurt hier elke dag' zeiden ze schouderophalend.... Ze vonden dat ik op het buro aangifte moest gaan doen maar daar had ik dus geen zin in. Uiteindelijk zijn we zonder paspoort -hopend op geen controles- teruggereden naar Nederland. |
||
 |
En
dit is mijnheer Ramirez De ANWB stuurde hem met zijn vrachtwagen. Voordat hij ons oplaadde heb ik nog even nagetrokken of hij inderdaad degene was die de ANWB gestuurd had. 'One hour' Zei Ramirez. Als dat !#^&*%$! maar geen 'mañana' wordt!! |
|
 |
Ramirez
reed uiteindelijk een heel smal straatje een achterbuurt in waar hij ons
naar zijn gribusgarage bracht. Daar schreeuwde hij naar zijn knecht -een
èchte zwarte piet- dat hij die beige Polo aan de kant moest duwen die daar
alleen maar stond om de parkeerplek voor zijn vrachtwagen vrij te houden.....
NB: mijn auto is op de foto dus pas twee en een halve week oud... en in
deze garage zou ik mijn fiets nog niet laten olieën! In de garage waren geen banden en ook geen gereedschap. Dus ik belde weer eens met de ANWB of ze wisten waar ik terecht was gekomen... 'we doen al jaren zaken met Ramirez en dat is vertrouwd' Klik hier om zijn sanitaire voorziening te zien..... |
|
|
Ramirez, zijn broer en de zwarte man bleken zeer aardig en
correct. Zelfs zijn 'One hour' is gelukt ! Na een weigerende pinautomaat en nog wat kleinigheiden heb ik hem betaald (€ 602,- niet eens zoveel overcharged) en na uitleg over een veilige route hebben we de stad zo snel mogelijk verlaten. Tja... Achteraf denk je dan wat je anders had moeten doen... Ik denk niks. Wat kan je doen tegen scooterboys die je banden leksteken? Al zou je het zien - dan is het te laat. Wat had Tina moeten doen? De scooterboys wilden de tas, hadden messen en waren niet bang. Ik denk dat als de deur niet open was ze gewoon de ruiten hadden ingeslagen. Wie houdt ze tenslotte tegen? Ik denk dat als dit op de Velperweg in Arnhem was gebeurd de afloop niet anders was geweest.... Ondertussen kunnen we er wel (bijna) weer om lachen. Maar ik denk niet dat we ooit nog naar Barcelona gaan! |
||
 |
'Another 1375 kilometers before I'm home' (remember the Golden Earring song?) We namen dit hotel net over de Spaans-Franse grens. In mijn navigatieapparaat zat nog het adres van mijn buurjongen Henkie die 8 huizen van ons vandaan woont. 'Als ik daar ben dan weet ik het wel weer' dacht ik. De volgende ochtend bleek het zachtjes te sneeuwen. Maar het was wel de bedoeling om die avond in mijn eigen bed te slapen: dus snel op weg. Helaas stonden we na 150 kilometer 1 uur stil: de Franse politie zette alle vrachtwagens aan de kant. Er stonden er wel 1200! |
|
 |
Het
hield op met zachtjes sneeuwen... |
|
 |
En ik kom niet terug van de Noordpool of van het Oostfront, ik kom van Zuid-Frankrijk en rijd op de 'Route du Solei' | |
 |
Terug
in de carport: 6636 kilometer Das meer dan ik verwacht had. |
|
 |
Back
Home! (remember that other Golden Earring song?) Het was -ondanks het gedoe in Barcelona- een prachtige vakantie. Maar het leukste van vakantie is eigenlijk toch het weer gezond thuiskomen. 'Ik verzamel geen geld, ik verzamel herinneringen' zei Herman Brood. En herinneringen hebben we aan deze vakantie te over! Kent u die Glorix-clip nog? Klik hier! |
|
|
|
||
|
alleen voor belangstellenden:
- kom kijken naar mijn
houten huis
|
Klik hier voor de pagina over mijn nieuwe auto
|
